Dla pstrągów, które prowadzą drapieżny tryb życia, zima to trudny okres. Większość organizmów zagrzebała się w mule, skryła głęboko pod kamieniami lub przeniosła w inne odległe miejsca.
Z badań naukowych wynika, że więk-szośc pstrągów w zimie zjada skorupiaki, a wśród nich kiełże i ośliczki. Kiełże zimą prowadzą mało aktywny tryb życia. Ukryte wśród kamieni, zatopionych gałęzi i gnijących resztek roślinności, są niemalże w bezruchu. Dopiero gwałtowny przybór wody wypłukuje je i wtedy stają się łatwiejsze do schwytania. Znacznie częściej w żołądkach pstrągów spotyka się ośliczki. Wynika to z ich liczebności oraz tendencji do grupowania się w liczące nawet po kilka tysięcy osobników stada.
W żołądkach pstrągów znajduje się również widelnice, także larwy ważek i chrząszczy. W wolniej płynących rzekach pstrągi do swojej diety włączają raki, ale również tylko w okresie przyborów, kiedy woda wymywa je z kryjówek. Ale w zimie najbardziej naturalnymi i najdostępniejszymi ofiarami pstrągów są ryby. Kiełbie, ślizy, strzeble i płocie. Większe pstrągi nie oszczędzają również przedstawicieli własnego gatunku. Zimą ofiarami potokowców często padają również głowacze, a w rzekach pomorskich węgorzyki, które okresowo wędrują w górę. Gdy zima jest ostra i zaczyna brakować pokarmu, pstrągi zaczynają żerować na ciernikach.
Od końca lutego rozpoczyna się okres wzmożonej aktywności żab. Dotychczas padały one ofiarami drapieżników tylko wtedy, gdy silniejszy niż zazwyczaj prąd wymył je z ich kryjówek. Teraz kończą zimowanie i zaczynają poszukiwać partnerów do rozrodu. Czasami ma to miejsce jeszcze zanim lód odpuści. Pierwszym gatunkiem, który pojawia się w zimowym menu pstrąga jest żaba trawna.
Badania wskazują, że zimą żaby i ryby, aż do wiosennego ocieplenia, stanowią ponad 80 % całej masy zjadanego przez pstrągi pokarmu.
(KW)
