W latach 1960 – 1999 zgłoszono do pism wędkarskich 229 sumów ważących powyżej 30 kg. Tylko jeden miał ponad 70 kg, osiem powyżej 60 kg. Średnio w ciągu roku łowiono 5 sumów medalowych ważących, też średnio, po 39,1 kg.
Najskuteczniejsze na sumy okazały się błystki wahadłowe (52 zgłoszenia). Najczęściej były to gnomy – 3 i algi C – 3. Na żywce było 45 zgłoszeń, wśród tych przynęt najlepiej wypadły płotki i ukleje. Inne przynęty w kolejności:
twistery – 24
rosówki – 21
czerwone robaki – 18
żaby – 14
pijawki – 12
kukurydza – 12
woblery – 8
błystki obrotowe – 8
raki – 1
Najwięcej „złotych sumów” złowiono w rzekach, bo aż 182 sztuki, w jeziorach – 19, w kanałach – 11, żwirowniach – 4. Duże znaczenie ma tu wielkość rzeki, im większa, tym lepiej. W Wiśle złowiono 66 sztuk, w Odrze (głównie w Regalicy) 51, w Sanie 23, w Bugu 10, w Noteci 7. Razem w dwóch największych rzekach złowiono 117 sztuk, co daje 51%.
Ze zgłoszeń wynika, że najlepsze miesiące do połowu sumów są sierpień (49 sztuk) i lipiec (38), a potem kolejno: czerwiec (28), maj (24), kwiecień (19). Sumów łowi się coraz więcej. Wpływa na to lepszy sprzęt i umiejętności wędkarzy i wiedza na temat życia tego gatunku. Sumowi łowcy to najczęściej starzy wyjadacze. Na swoje ryby czekają cierpliwie. Innymi często nawet gardzą. Uważają je za zbyt małe.
Zgłaszane sumy łowiono w różnych porach dnia, ale 60% ryb wzięło między 5:00 a 9:30. Najczęściej przy wiatrach zachodnich, prawie nigdy przy północnych. Połowom sprzyjały dni ciepłe, o temperaturze powietrza od 20 do 25 st. C.
PRZEPIS NA ZŁOWIENIE „ZŁOTEGO SUMA”
Dla szperaczy:
Jedziemy w sierpniu nad Wisłę. Jako przynętę zakładamy błystkę wahadłową, najlepiej Gnoma – 3. Najlepsza pora między godz. 5:00 a 9:30. Dobry jest wiatr zachodni, temperatura od 20 do 25 st. C.
Dla pewniaków:
Wszystkie warunki jak w pierwszym przepisie, tylko na hak 0,1 nadziewamy żywca, najlepiej płoć 15 – 20 cm i sum jest nasz.
