Ponieważ często łowię w rzece, interesują mnie dżigi dobrze spisujące się w silnym prądzie. W sklepach, poza główkami kulistymi, raczej niewiele innych się znajdzie. Skopiowałem więc z czasopisma („WP” z 1993 r.) dżiga nazywanego w USA Delta Head. Prawie po całym sezonie łowienia tymi główkami mam kilka spostrzeżeń.
Jest to dżig, który ze względu na dużą powierzchnię stopki, nie daje dużo „hałasu” przy uderzaniu o dno, za to jego kapitalną zaletą jest dobre trzymanie się dna. Można też o nim powiedzieć to, że dobrze “łapie” wodę, bo przy optymalnie dobranym ciężarze do warunków łowiska (uciąg, głębokość) dżig prowadzony pod prąd, zagłębia się w wodę pod kątem ostrym. Także dobrze się trzyma dna, kiedy łowimy w poprzek nurtu. Dla porównania w tym samym miejscu kulisty dżig musi być prawie o połowę cięższy
Delta choć nie jest klasyczną główką stojącą, to raczej rzadko się wywraca. Prowadzona przy dnie ma zawsze haczyk skierowany do powierzchni. Łatwo więc się nią zacina ryby i chwyta się mniej zaczepów.
KU
