Ojczyzną naszych sandaczy (Stizostedion lucioperca) są obszary położone na wschód od Łaby. Zarybienia oraz skłonność do wędrówek znacznie jednak ich zasięg zwiększyły. Obecnie w Europie jego granice wyznaczają: na zachodzie Francja i Wielka Brytania, na wschodzie Ural, na północy Finlandia i Szwecja, na południu Pireneje, Włochy, Dunaj, Morze Czarne, Azowskie i Kaspijskie. Sandacze żyją też w Maroku i Turcji.
W Europie występują jeszcze dwa inne gatunki sandaczy: bersz (Stizostedion volgense) w dopływach Morza Czarnego, Azowskiego i Kaspijskiego oraz sandacz morski (Stizostedion marine) w północno-zachodniej części Morza Czarnego i przybrzeżnych rejonach Morza Kaspijskiego. Są to ryby mniejsze od naszego sandacza, ich waga rzadko sięga 2 – 3 kg.
Zdecydowanie najwięcej sandaczy, około 20 tysięcy ton rocznie, odławia się w europejskich krajach byłego ZSRR. Drugim potentatem sandaczowym jest Turcja (1,5 tys. ton, 8 proc. produkcji światowej). Kraj ten leży poza zasięgiem naturalnego występowania sandacza, ale w tamtejszych ciepłych wodach ryby te znakomicie się zaaklimatyzowały. W Polsce odławia się rocznie około 600 ton sandaczy, co stawia nas w gronie liczących się producentów, wraz z Niemcami, Szwecją i Rumunią.
(wb)
