Kisajno dno ma bardzo urozmaicone. Łagodne spady znajdują się po południowej i północno-wschodniej stronie, zaś północno-zachodni brzeg opada stromo. Na otwartej wodzie znajduje sie wiele górek podwodnych. Niektóre, jak Lisie Górki położone na styku…
Wielkie Jeziora Mazurskie tworzy 35 jezior o łącznej powierzchni 35.132 hektarów. Połączone są naturalnie bądź kanałami, umożliwiającymi wędrówkę ryb oraz żeglugę. Leżą w dorzeczu Wisły (przez Pisę i Narew) i Pregoły (przez Węgorapę), a ruchomy dział wodny przebiega w okolicy Giżycka i w zależności od przepływów znajduje się na Niegocinie lub Kisajnie. Wymiana wody w jeziorach w ciągu roku wynosi średnio 40 procent i waha się od 50 dni w J. Szymoneckim do 14 lat w Kisajnie, Darginie i Dobskim.
Jednym z najładniejszych jezior jest Kisajno o powierzchni 1.818 hektarów i głębokości maksymalnej 25 m. W zasadzie to jezioro składa się z dwóch części o odmiennym charakterze: północnej – głębokiej, sielawowej toni, z szeregiem górek podwodnych i wypłyceń, oraz południowej – płytkiej, zarośniętej, z urozmaiconą linią brzegową, tworzącą szereg zatok, półwyspów. Jest tu 16 malowniczych wysp o nieregularnych kształtach, w większości otoczonych zwartym pasem trzcinowisk. Pośrodku jeziora wysoko nad lustrem wody wznosi się siedemnasta – zalesiona Wyspa Dębowa. Wszystkie wyspy są dziś rezerwatami i wstęp na nie jest zabroniony. Brzegi wokół jeziora są przeważnie płaskie, tylko w południowej i środkowej części miejscami wysokie, pagórkowate i strome.
Kisajno otoczone jest przeważnie polami i łąkami, gdzieniegdzie tylko są kępy drzew. Jedyny większy obszar leśny przylega do północnej części zatoki Zimny Kąt. Jest to obręb hodowlany, wyłączony z wędkowania.
Kisajno dno ma bardzo urozmaicone. Łagodne spady znajdują się po południowej i północno-wschodniej stronie, zaś północno-zachodni brzeg opada stromo. Na otwartej wodzie znajduje sie wiele górek podwodnych. Niektóre, jak Lisie Górki położone na styku z jeziorem Łabap, przy półwyspie Wysoki Róg, są bardzo rozległe. Przy półwyspach Ptasim, Niskim i Wysokim Rogu znajdują się kamienne rafy – interesujące łowiska drapieżników.
Kisajno jest jeziorem typu leszczowego i ten gatunek ryb, obok płoci i wzdręg, dominuje w połowach rybackich. Białą rybę łowi się wzdłuż całego jeziora. Po największe leszcze trzeba jednak wybrać się łódką i szukać ich na łagodnych stokach, na głębokości 6 – 12 metrów. Powszechnie stosowaną przynętą są czerwone robaki, rosówki oraz gotowana pszenica i słodki łubin. Tutejsi wędkarze rzadko jednak nastawiają się na białe ryby. Bardziej interesują ich drapieżniki. A na Kisajno warto wybrać się przede wszystkim na okonie, które najliczniej spotyka się pomiędzy wyspami oraz na górkach podwodnych. Doskonałą porą ich połowów jest późna jesień oraz zima, kiedy grupują się w duże stada. Są w ruchu, ale na dobrych żerowiskach na kilka, czasami kilkanaście dni.
Dlatego na tej ogromnej wodzie trzeba się dużo napływać lub nachodzić po lodzie, żeby trafić na dobre miejsce. Szczególnie warto odwiedzić przesmyk i toń wokół półwyspu Mały Ostrów oraz wypłycenia pomiędzy Olchowym i Ptasim Rogiem.
Każdego roku w Giżycku opowiada się o metrowych szczupakach. Najwięcej ich pada na troling, który jest tu dopuszczony za dodatkową opłatą 30 zł na dzień. W ciąganiu dużego woblera za łodzią celują zwłaszcza turyści zachodni, którzy w tym celu tu przyjeżdżają. Na Kisajnie najlepszym łowiskiem dużych szczupaków są Lisie Górki, a także stoki rowu ciągnącego się pośrodku basenu północnego. W tym rejonie i w słupie wody nad 15-metrową głębią znajdującą się pomiędzy Zatoką Tracz a Wyspą Dębową żyją sielawy i sieje, na których żerują okazałe drapieżniki. Żywiec, a przy spiningowaniu duża, srebrna wahadłówka lub ripper to najskuteczniejsze przynęty.
Gospodarstwo Rybackie tej wiosny, dzięki potanieniu narybku montee, po raz pierwszy od kilku lat zarybiło Kisajno sporą ilością małych węgorzyków. Ostatnio do jeziora wpuszcza się również dużo szczupaków, bo drapieżniki mają być ratunkiem dla przeleszczonych i przełowionych mazurskich jezior.
Wiesław Branowski
