Karp jest jedną z najczęściej hodowanych dziś ryb. Za sprawą człowieka występuje obecnie na wszystkich kontynentach prócz Antarktydy. Paradoksalnie jego pochodzenie wciąż nie jest wyjaśnione.
Zanim człowiek zaczął karpie hodować i tym samym je przemieszczać, ich naturalny zasięg geograficzny obejmował dwa wyraźnie oddzielone regiony. W Europie pierwotną siedzibą karpi było zlewisko Mórz Czarnego, Kaspijskiego i Aralskiego, w Azji zaś obszar Chin, Korei, Japonii i Wietnamu. Takie dziwne rozmieszczenie nazywane jest zasięgiem rozerwanym, co ciekawe dotyczy nie tylko karpi, ale na przykład piskorza i różanki. W przypadku tych ryb wyjaśnia się to w ten sposób, że ich pierwotnie ciągły zasięg rozerwał nasuwający się od północy lodowiec. Od chłodu ryby znalazły dwa schronienia, jedno w Europie, drugie w Azji Wschodniej. Ponieważ na Syberii rzeki płyną na północ, ponowne zasiedlenie tego obszaru było bardzo utrudnione lub niemożliwe.
Trochę inaczej wyjaśniano rozerwany zasięg karpi. Według najczęściej przytaczanej hipotezy, karp pochodzi z obszaru Mórz Kaspijskiego i Aralskiego. Stamtąd się rozprzestrzenił – na zachód do dorzecza Dunaju, i na wschód do Azji. Miało to nastąpić dopiero po ostatnim zlodowaceniu, czyli między 10.000 a 8000 lat temu.
Jak się jednak okazało, genetyczne różnice między karpiami z Europy i ich pobratymcami z Azji Wschodniej są zbyt duże, by wierzyć, że ich rozdzielenie nastąpiło tak niedawno. Po zastosowaniu metody zegara molekularnego, która pozwala określić wiek rozejścia się populacji, moment ten znacznie cofnięto w czasie. Według jednych badań, nastąpiło to 900.000 lat temu, czyli gdzieś w połowie ery lodowcowej, a według innych aż 3,2 mln lat temu. Tak czy siak, oznacza to, że rozdzielenie się karpi nastąpiło wcześniej niż przed końcem ery lodowcowej.
Niejasne jest także miejsce i czas udomowienia karpi. Na pewno jednak, o czym świadczą chociażby badania genetyczne, karp europejski został udomowiony niezależnie od karpia wschodnioazjatyckiego. Przypuszcza się, że w Europie najwcześniej zaczęto je hodować gdzieś na obszarze zlewiska Dunaju, około III – V wieku.