Łowienie przy brzegu wymaga niewielkich nakładów finansowych, jest mało skomplikowane technicznie, a przy tym bardzo skuteczne i niezwykle przyjemne. Wymaga jedynie „indiańskich” umiejętności zachowania się nad wodą. Blisko brzegu żyje wiele ryb i to całkiem dużych. Możemy je łowić siedząc w jednym miejscu lub metodą “na chodzonego”. Prosta w budowie wędka bardzo to ułatwia.
Potrzebne będzie Ci wędzisko o długości od 4 do 5 metrów. Z powodzeniem dasz sobie nim radę na rzece i wodzie stojącej. Powinno to być wędzisko bez przelotek, a ponieważ będziesz musiał je trzymać cały czas w ręku, musi być lekkie. Taki kij możesz kupić już za 60 zł. Przy zakupie zwróć uwagę na szczytówkę, która powinna być cienka. Z takiej szczytówki ryby nie spadają, gdyż dobrze amortyzuje ataki.
Żyłka (nazywana zestawem, jeżeli jest na niej spławik, ciężarki i haczyk) ma być o 15 – 30 centymetrów krótsza od długości wędki, aby ryby po holu trafiały prosto do ręki. Taki zestaw nazywamy „pełnym” (są jeszcze zestawy skrócone, ale o nich następnym razem).
Spławiki do pełnego zestawu dobiera się w zależności od charakteru wody. Na wody stojące lepszy będzie wysmukły, natomiast na wody wolno płynące jego korpus powinien być pękaty. Najczęściej używane spławiki do tej metody mają wyporność od 0,4 do 3 gramów. Najlżejszymi łowi się w wodzie stojącej przy bezwietrznej pogodzie, a ciężkimi w głębszych rzekach wolno płynących.
Płocie łowimy na cienkie żyłki. Żyłka główna powinna mieć średnicę 0,10 – 0,12 mm, przypony od 0,06 (na niewielkie płotki 20 – 23 cm) do 0,08 mm. Przy odrobinie wprawy i wyczuciu twardości wędziska każdy hol ryby, przy takich cienkich żyłkach, musi być udany.
Na płocie stosuje się małe haczyki z trzonkiem średniej długości, nr 20, 18 i 16, a do obciążenia zestawu 6 – 10 niewielkich śrucin. Rozłożone na żyłce nie będą podczas upadku do wody robiły dużego hałasu, a w wodzie przynęta będzie opadała w miarę wolno.
Śruciny stosujemy w wodzie stojącej. W rzece do obciążania zestawu należy stosować przelotową łezkę.
Konstruowanie zestawu wymaga czasu. Trzeba to robić precyzyjnie, żeby uniknąć kłopotów nad wodą.
Rafał Bielewicz
