Pod koniec zimy pstrągi żywią się głównie żabami. U niektórych można znaleźć w żołądku nawet kilka sztuk i jeszcze potrafią zaatakować wędkarską przynętę. Po zimowej głodówce mają wiele okazji do odpasienia się na wysokokalorycznym pokarmie, na zdobycie którego nie potrzeba prawie żadnego wysiłku.
Gdy te są jeszcze odrętwiałe po śnie zimowym, prąd wody często je porywa i unosi. Zjadane są również, gdy pod wodą poszukują partnerów oraz podczas wędrówek do miejsc rozrodu, kiedy przeprawiają się przez rzeki.
Większość naszych żab zimuje w wodach. Kryjówek, w których będą mogły spędzić zimę, zaczynają szukać w październiku. Najchętniej zimują na dnie rzek i strumieni, bo płynąca woda daje im stabilną temperaturę (zawsze powyżej zera stopni) i jednocześnie zapewnia stały dopływ tlenu. Mimo ograniczonej aktywności potrzebują go także zimą, choć znacznie mniej niż w innych porach roku. Gromadzą się w miejscach głębszych, o spokojnym prądzie. Niekiedy zagrzebują się płytko w mule lub piasku. Tam, gdzie znajdują korzystne warunki, mogą zimować żaby w dużej ilości, różnej wielkości i płci, a nawet gatunku.
Dorosłe żaby, zależnie od gatunku, są mniej lub bardziej związane ze środowiskiem wodnym. Te pospolite płazy dzielone są na dwie grupy: żaby zielone i brunatne.
Żaby zielone (jeziorkowa, śmieszka i ich płodny mieszaniec żaba wodna) całe życiespędzają w bezpośredniej bliskości wód stojących. Natomiast żaby brunatne(trawna i moczarowa), poza okresem rozmnażania, oddalają się od zbiorników wodnych, czasem dość znacznie.
Poszczególne gatunki żab budzą się wiosną o różnym czasie. Najpierw do aktywnego życia przechodzą żaby trawne, które są najbardziej odporne na niskie temperatury. Czasem dzieje się to pod koniec lutego, częściej jednak na początku marca. Co ciekawe, nie jest to związane z temperaturą, bo w zimowisku często jest ona wtedy niższa niż w czasie zapadania w sen. Sygnał do pobudki daje nie środowisko, lecz zwiększające swą aktywność gruczoły wydzielania wewnętrznego, głównie tarczyca, która jest odpowiedzialna za przemianę materii w organizmie.
Żaby trawne jeszcze w wodzie łączą się w pary. Samce są bardzo ruchliwe i intensywnie poszukują samic. Na tym tle dochodzi nawet do walk. Kiedy samiec odnajdzie gotową do rozrodu samicę, obejmuje ją silnie przednimi nogami i odtąd jest noszony na jej grzbiecie. Gdy się trochę ociepli, zarówno pary, jak i pojedyncze dojrzałe osobniki (które nie znalazły partnerów) rozpoczynają poszukiwanie odpowiednich zbiorników na złożenie skrzeku. Często są to miejsca, w których same się urodziły. Jeśli trzeba, przepływają przy tym strumienie i niewielkie rzeki.
Pozostałe gatunki przechodzą do aktywnego życia później, bo najczęściej w trzeciej dekadzie marca. Żaby moczarowe wtedy zaraz opuszczają zimowiska na lądzie i szukają wód, które zapewnią warunki dla rozwoju potomstwa. Tam łączą się w pary i prawie natychmiast zaczynają składanie jaj. Natomiast żaby zielone są bardziej ciepłolubne i zanim przystąpią do rozrodu, pozostają jeszcze przez miesiąc w wodzie. W tym czasie żerują. Szczyt godów następuje u nich pod koniec kwietnia, a gdy wiosna jest zimna, nawet w maju.
Najczęściej pod koniec zimy przez pstrągi zjadane są żaby trawne. Wynika to stąd, że są one najpospolitsze i żyją nawet wysoko w górach, zimę spędzają w wodach i bardzo szybko kończą sen zimowy.
Pokarmem pstrągów często stają się również młode i niedojrzałe żaby. Ich budzenie się nie jest związane z nadchodzącym okresem godów, a z wahaniami temperatur występujących w tym czasie. Bowiem podwyższenie temperatury w okresie hibernacji powyżej progowej powoduje u płazów przerwanie snu zimowego. Dla żaby trawnej wynosi ona 3 st. C. Dlatego przy zmiennej pogodzie można zaobserwować w strumieniach aktywne małe żaby już w lutym.
Dla wędkarzy łowiących w tym czasie pstrągi wynika stąd wniosek, że na wędkę warto choćby na próbę, założyć imitację żaby. Co do ich koloru, to oprócz brązu (główna barwa żab trawnych), może też być niebieski, bo samce żaby trawnej i moczarowej stają się niebieskawe, zwłaszcza na podgardlu (szata godowa). Natomiast wielkość przynęty może odpowiadać zarówno osobnikom dorosłym, jak i młodym żabom.
(BoWa)
